صبوری کن... شیرینی این لحظه ها رو مزه کن.

سه نقطه

تا وقتی که بیگ بنگ تئوری هست، حال منم خوبه. دنیای من اونجاست. انگار هیچ وقت مال اینجا نبودم. دنیایی که نرم نرم و بی جنجال راهشو توی وجودم باز کرده.
استار ترک و کلینگان و چیزکیک فکتوری...
هی... آقای شلدون کوپر! بینظیرترین موجودی هستی که به عمرم دیدم و مطمئن باش که این حرفم سارکازم نبود.
لئونارد...
...
...
کاش بیاد یه روزی که ناگفته هامو برات بگم.

the same

in the past, I didnt know, I couldnt judge. now, I know, I shouldnt judge.

همزمانی

توی ون دم در هتل منتظر نشسته بودم که بریم سمت فرودگاه. غرق افکار خودم بودم. داشتم سبک سنگین میکردم که به اویی بگم دلم براش تنگ میشه یا نه؟ گفتنش برام سخت بود اما ترجیحم به عنوان بود تا پنهان. در همین دودلی و تردید بودم که یهو همسفرم که یه دختر هم سن و سال منه سوار ون شد و با دربان هتل خداحافظی کرد و بلند گفت دلم برات تنگ میشه ها!

زندگی

شاید کمی دیر، اما تازه دارم معنای زندگی رو میفهمم.

زندگی نه سنگ نشانه، نه رخداد است. زندگی از جنس جریانه. از جنس حرکت. زندگی همین رفتنهاست و گاه رسیدن و نرسیدن ها. زندگی یک بازیه، یک فیلمه و نه یک تصویر.

زندگی رو باید بازی کرد... 

wow

So far, today was the best day in my life.

شاملو

از بخت یاری ماست شاید که آنچه میخواهیم یا بدست نمی آید یا از دست میگریزد...

پدر خوابه و صدای خوابیدنش بهم یه آرامشی میده. مدتیه بیدار بودنهاش پره از سکوت و اضطراب. به همین خاطره که صدای خوابیدنش آرومم میکنه.

انتخابات

یادمه چهارسال پیش همینجا نوشتم که با وجود تمام اتفاقاتی که افتاده من باز هم رای میدم. الان که چهارسال گذشته و دوباره رسیدیم به یک دوره جدید نظرم عوض نشده. من آدم رای ندادن نیستم. من هدف رو فدای کارکرد نمیکنم.

ورزش کردن رو هیچ دوست ندارم اما ازینکه ورزش میکنم خوشحالم.