یاداشتی خوندم در اینستاگرام پرویز پرستویی راجب نشانه ها و جدی گرفتنشون. به شخصه اعتقادی دیگه به نشونه ها ندارم. قدیما یه چیزایی اتفاق میفتاد که بنا به شرایط موجود جز یک برداشت خاص نمیشد ازش کرد. این مسایل مشمول مرور زمان شدن و من دیدم چقدر اون نشونه انحرافی بوده و اصلا نباید بهش توجهی میکردم. دیگه مدتهاست که بی خیال نشونه ها شدم. حتی اگه اون نشونه کانکشن قوی میون من و تو باشه که وقتی یه شب بی هیچ دلیلی میای به خابم، فرداش میس کالتو روی گوشیم میبینم. یا حتا همین دیروز که دم سوپرمارکت داشتم فک میکردم که تو خود اون نشونه بودی که بدجور منو منحرف کردی، یهو صدای پیامک میاد و اسم تو روی گوشی نقش میبنده. خوب اینم از بدی روزگار منه که کانکشنم با یه آدم مزخرفی مث تو اینجوری برقراره بعد از این همه سال.