فردا قراره دفاع کنم. قراره یه کابوس پنج ساله تمام بشه و من بیدار شم. نمیدونم چرا خوشحال نیستم. آخرین باری که خوشحالیو تجربه کردم خرداد ماه 92 بود. امیدوارم حال منم خوش بشه. بتونم از لحظات خوب زندگیم لذت ببرم. این روزا تکرار نمیشن. نباید از دستشون بدم. خدایا فردا رو بخیر بگذرون. هوامو داشته باش گریم نگیره  پ.ن. داشتم چندتا پست قبلو میدیدم. دیدم نوشتم چقد خوشحالم که داره تموم میشه این روزا. راستش خبر نداشتم قراره این اتفاقا بیفته و اینجوری تمام بشه. ولی در هر حال معلومه زودتر ار این حرفا خوشحال بودم : دییییییییی