هیچ وقت اینقدر خالی نبودم. عاری از هر حسی رها از هر فکری فقط خودم هستم و خودم. انگار هیچ چیزی برام اهمیتی نداره. بهترین حسی که تا الان تجربه کردم همین خالی بودنه. میترسم اما... میترسم صبح از خواب پا شم و زندگیم دوباره پر بشه. میترسم اینا همش یه خواب بوده باشه. دوست ندارم این خالی بودنو از دست بدم. هیچ کس، هیچ فکر و هیچ چیزی لیاقت نداره که فکر یا قلب منو پر کنه.