چهارشنبه شب ازون وقتایی بود که حال روحی بدی داشتم و اشک امونمو بریده بود. داشتم با گوشی ور میرفتم و به طور اتفاقی روی گوشیم برنامه ای رو دانلود کردم. شاید به چند دقیقه نکشید دوست سابقی از طریق اون برنامه منو پیدا کرد و پیام داد. دوستی که با بچه بازی بینمون شکرآب شده بود. به قدری از دیدنش خوشحال شدم که اینبار اشک شادی سرازیر شد. کلی باهم چت کردیم و کلی راهنماییم کرد و کلی بهم آرامش هدیه داد. معجزه همین چیزاست... اینا کم ندارن از معجزه. خدایا شکرت که دوباره این دوستو پیدا کردم و خیلی عجیب بود که اون آدم دقیقن در اون لحظه حرفایی رو زد که من برای حل چالشهای فکریم بهش نیاز داشتم. 

دوست غنیمت با ارزشیه. خوشحالم و شکرگزار. دوستم مچکرم!