برای من

الهی در جلال رحمانی و در کمال سبحانی... تو را به رحمانیتت قسم...

برای من

الهی در جلال رحمانی و در کمال سبحانی... تو را به رحمانیتت قسم...

منتظرم بیصبرانه... که یه راهی جلوی پام بذاری. نذاری هم انگار خیلی مهم نیست نه؟ هر دوش خیره بالاخره. یکیش خیر سخت. یکیش خیر آسون. حالا کدوم احمقی خیر سختو انتخاب میکنه؟ من اما مجبورم. امیدوارم اونقدرا که من فکر میکنم هم سخت نباشه...

همیشه همینطور بودم. وقتی در انجام کاری تردید دارم به این فکر میکنم که انجام دادنش برام سخت تره یا انجام ندادنش. در نهایت هر کدوم که سخت تر باشه رو انتخاب میکنم. میگن کار درست اونیه که سخت تر باشه. اونیه که دلت نخواد انجامش بدی. اونیه که خوشحالت نکنه. باهاش سختی بکشی. رنج بکشی... آره. مسخره س اما حقیقت داره...