بدجور قاطی پاتی شدم. حس میکنم ته ته های انرژیمه واسه مقاومت کردن. هفته پیش خوب بود... سعی کردم به زور هم که شده واسه هر روزم یه برنامه ای بریزم که دوباره اسیر فکر و خیال و ... نشم. اما به محض اینکه برنامه ها ته میکشن خیالات مثل لشگری که دوباره قدرتشو بدست آورده بهم حمله میکنن.
خدایا کمکم کن... نمیدونم چه طوری باید ازت خواست. نذار کار احمقانه ای بکنم. نذار این همه سختی که کشیدم رو با یه کار احمقانه بی ارزش کنم.
آخه چه طوری ازت بخوام. آخه چرا باهام نیستی. چرا دستمو نمیگیری. چرا چرا چرا.......