دوستی میون آدمها مث یه تنگ بلور می مونه... اگر بهش ضربه ای وارد بشه، اگر تنگ بلور ترکی برداره دیگه مث روز اولش نیست. شاید تو اون تنگو نگه داری واسه همیشه. هیچ وقتم دورش نندازی. اما وقتی بهش نگاه میکنی... اون وقته که میفهمی تنگ بلور ترک خورده هیچ وقت مثل اولش نیست و نخواهد بود...
*
میون بچه های دنیای وبلاگ یه دوستی دارم (که البته الان دو سالی ازین دوستی میگذره) که هر وخ با این دوست میرم بیرون کارمون فقط گیس و گیس کشیه و کل کل و سر به سر گذاشتن! و لا غیر... تقریبن هیچ وختم کسی کوتاه نمیاد و به نفع اون یکی کنار نمیکشه. خلاصه اینم نوشتیم که یادمون بماند.
یادت باشه مهندس جان. کادوی منو هم ندادی... ای خدااااااا...