تو یه رابطه دوطرفه اگر کسی خوب‌تر از من باشه، دست آخر این منم که در حقش نامردی خواهم کرد و اگر کسی بدتر از من باشه، این اونه که در حق من نامردی خواهد کرد.
اینطوریه که می‌شه آدم خوبه و آدم بده‌ی قصه رو شناخت. تو یه رابطه من آدم خوبه می‌شم و تو یه رابطه دیگه آدم بده!
خواستم بگم... که تو آدم خوبه‌ی من بودی و من آدم بده‌ی تو! امیدوارم بخشیده باشیم... امیدوارم تو ذهنت دیگه یه کابوس نباشم. امیدوارم... حلالم کنی.
ولی می‌دونی... یه قانون کلی که در مورد لااقل من صدق می‌کنه، اینه که وقتی یکی برام می‌شه آدم خوبه یا آدم بده (فرقی نمی‌کنه کدومش)، دلم نمی‌خواد دیگه هیچ وقت ببینمش و ازش چیزی بشنوم و یا هر چیز دیگه‌ای.
PS: این نوشته قطعن مخاطب ویژه‌ای دارد. اما بدون و مطمئن باش که اون آدم "تو" نیستی.