برای من

الهی در جلال رحمانی و در کمال سبحانی... تو را به رحمانیتت قسم...

برای من

الهی در جلال رحمانی و در کمال سبحانی... تو را به رحمانیتت قسم...

احساس...

هیچ وقت احساسم رو از کسی که دوستش دارم پنهان نخواهم کرد... هیچ وقت بازی سیاست رو رو‌به‌روی کسانی که دوستشون دارم اجرا نخواهم کرد. اگر کسی جایی در قلب من داره به حکم اون احساس آنقدر لیاقت داره که این مساله رو بدونه. اگر فکر میکنم بهتره از احساس من خبردار نشه دارم شخصیت اون آدم رو می‌برم زیر سوال... اگر شخصیت اون آدم بره زیر سوال خودم رو زیر سوال بردم... و دلم رو... و اینکه چرا باید به کسی دل ببندم که لیاقت این رو نداره که از احساس من باخبر باشه؟ پس یعنی احساس من غلطه!

نتیجه اینکه احساس داشتن برای کسایی که بهتره از حست خبر نداشته باشن غلطه! یا حس نداشته باش یا اگر حسی هست تعهد اخلاقی آدم ایجاب می‌کنه اون حس رو با طرف مقابل share کنی. خارج از این چارچوب عمل کردن هم توهین مسلمه به وجود خود آدم و دلبستگی هاش.

PS1: Don forget! There is always an exception.  

 

PS2: انقدر بدم میاد یه چیزی که می‌نویسم یکی میاد می‌گه فلانی منظورت از این چی بود؟ یا اونی که گفتی یعنی چی؟