اهمیت وگ!

امروز عزیزی ازم سوالی کرد. در پاسخش یک کلمه گفتم نه. با دهن باز و نگاهی حاکی از تعجب گفت: واقعن واست مهم نیست؟ ابروهامو بالا انداختم به نشونه‌ی نه. گفت: باور نمی‌کنم. منم سکوت کردم. 

راستش خیلی دلم میخواست این قضیه اونقدر مهم بود که اینجا مطرحش می‌کردم و ازتون می‌پرسیدم که آیا واقعن مهمه یا نه؟  فک کن وقتی حتی مطرح کردنش مهم نیست دیگه موجودیتش که اصلن مهم نیست. تازه گیرم که طرح قضیه اونقدر مهم بود که میومدم و می‌پرسیدم... راستش اون موقع جوابایی که می گرفتم اصلن مهم نبود. آخه من که نمی‌تونم اهمیت رو خلق کنم. می‌تونم؟