برای من

الهی در جلال رحمانی و در کمال سبحانی... تو را به رحمانیتت قسم...

برای من

الهی در جلال رحمانی و در کمال سبحانی... تو را به رحمانیتت قسم...

کامنتهای جعلی!

این پست یک مخاطب خاص داره. "شما"یی که خودتم میدونی طرف حرفم هستی:

فکر میکنم در هر رابطه‌ای (چه دوستانه چه وبلاگی چه عاشقانه چه هرچی) اینکه دو طرف بخوان درگیر اون رابطه باشن خیلی مهمه. شرط اولیه برقراری یه رابطه هم همینه. حالا فرض کن من به هر دلیلی نخوام با شما رابطه داشته باشم. کسی نمیتونه منو مجبور به این کار بکنه. برای شما هم رابطه مجبوری و زوری نمیتونه قشنگ باشه. من نمیفهمم چرا داری اینطوری رفتار میکنی. اولش که با هویت واقعی خودت کامنت میذاشتی... از وقتی که من نخواستم ادامه بدم سعی کردی اصرار کنی به ادامه رد و بدل کردن کامنتهای وبلاگی. وقتی من بی‌تفاوتی از خودم نشون دادم شروع کردی با اسم و آدرس دوستان دیگرم که میومدن و اینجا کامنت میذاشتن برای من کامنت گذاشتی. از اونجا بود که گرفتاری من شروع شد. همش باید فکر میکردم که این کامنت واقعن از فلان دوست عزیزه یا کامنتیه که شما دلتون خواسته با استفاده از هویت و آدرس دوستان من برام بذارید. همش روی حسی که نسبت به کامنت داشتم و نحوه نگارش شما تشخیص میدادم که کامنت دروغیه و مال دوستان عزیزم نیست و از طرف شما ارسال شده. چون مشخصن دوستان من به من نمیگن دروغگو... یا منو متهم نمیکن به اینکه چون آدم بدی بودم (البته بدم از نظر شما چون نخواستم با شما رابطه داشته باشم) هر اتفاق بدی به سرم بیاد حقمه. دوستان عزیزم منو نفرین نمیکنن... انی وی... کم کم با اسم و آدرس چند تا از دوستام این کامنتها رو گذاشتی و گاهن با اسم و آدرس افراد ناشناس این کارو انجام میدادی. الان دیگه سختمه تشخیص بدم کدوم کامنت مال یه دوسته و کدومشون جعلیه و شما با استفاده از هویت دیگران اون رو ارسال کردی. دوست عزیز... این کار اصلن جالب نیست. من نمیدونم هدفت چیه. نمیدونم فرضن با ارسال این کامنتهای جعلی میخوای چیرو ثابت کنی. اما من چیز جالبی توی این کار نمیبینم. جز اینکه نمیتونم بفهمم کامنتایی که دارم مال دوستان هستن یا نه. جز اینکه وقتی کسی برای اولین بار کامنت میذاره (و این میتونه واسه من شروع یه رابطه وبلاگی جدید باشه) من همش گیج و سردرگم باشم که این اسم و آدرس از طرف شما مورد سوء استفاده قرار گرفته یا نه، نویسنده اون وبلاگ واقعن وامده و نوشته های منو خونده و نظر داده.

دوست عزیز. کارت درست نیست. لطفن این کارو ادامه نده. اگر میخوای نفرین کنی یا دروغگو بپنداریم یا فرض کنی که تمام بلاهایی که سرم میاد حقمه توی دلت اینکارو بکن... نیازی نیست با هویت آدمهای دیگه بیای و این مطالب رو به گوش من برسونی. من خودم میتونم بفهمم شما راجع به من چی فکر میکنی. نیازی نیست که خودتو به زحمت بندازی و بیای بگی. پس لطفن دیگه این کارو ادامه نده. ممنون میشم.

نظرات 5 + ارسال نظر
[ بدون نام ] شنبه 21 اردیبهشت‌ماه سال 1387 ساعت 12:35 ب.ظ http://alishokri.blogsky.com

دوست من!
هیچ کس جز خود آدم جوابگوی اعمالش نیست و هیچ کس مهمتر از خود آدم نیست.تا اونجاییکه ْآزادی و حق دیگران مورد آزار قرار گرفته نشده به فکر خودت باش و توجهی به حرف دیگران نکن.
یادمون باشه بعضی وقتها باید خودخواه باشیم حتی اگر به ظاهر به نفع طرف مقابل نباشه اما بلاشک گذر زمان ثابت میکنه همه چیز در ظاهر نیست.امیدوارم تونسته باشم منظورم رو برسونم.

بهاره شنبه 21 اردیبهشت‌ماه سال 1387 ساعت 01:36 ب.ظ

سیلام
ایده جون بدخواه مدخواه داری خدا نکرده فقط کافیه عکس بدی و جنازه تحویل بیگیری! خودم میکشمش...آییییییی نفس کش!
شوخولوخ چلدم دوستم... به نظر من اصلا بهش اهمیت نده ... همونجور که خودت گفتی بالاخره از طرز صحبت کردن و نگارش هرکسی میتونی متوجه بشی که این پیغام از طرف کیه... هرجا هم متوجه نشدی فقط کافیه برا دوستات پیغام بذاری ... ایرادی نداره.
ذهنت و بیخودی درگیرش نکن.
از خودت مواظبت باش دوستم.
در پناه حق باشی.

آبینه شنبه 21 اردیبهشت‌ماه سال 1387 ساعت 02:58 ب.ظ

واای خدا همه مریضا رو شفا بده ... اینم یک مریضی جدیده دیگه... مریضی وبلاگ آزاری..

نفیسه شنبه 21 اردیبهشت‌ماه سال 1387 ساعت 07:03 ب.ظ http://www.preciousbabe65.blogfa.com

آره خودم بودم. با آبینه موافقم!

دزی یکشنبه 22 اردیبهشت‌ماه سال 1387 ساعت 11:19 ق.ظ

متاسفم
چه آدهایی پیدا میشن.
خیلی حس بدی هستش آدم نمیدونه باید به کامنتها اعتماد کنه یا نه

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد