خیلی چیزها نمیدونم بگم ناشی از فرهنگ ماست... یا هویت ما... یا حالا هرچی.
چرا وقتی حالت خوب باشه و بگی خوبم همه یه جوری نگات میکنن؟
چرا همه انتظار دارن بگی ای بدددد نیستم؟ ای میگذره. ای... همچین. چرا همه میخوان قورتت بدن اگر یه روزی بگی عالی عالیم؟
چرا وقتی از جلسه امتحان میای بیرون باید یاد بگیری که بگی افتضاح دادم؟ یا خیلی سخت بود؟ چرا اگر بگی خوب دادم فوج فوج انرژی منفی به سمتت میاد؟
چرا اگر یه روزی بگی من خوشگلم همه میخوان چشاتو از کاسه دربیارن؟
چرا آدمها در مورد رابطه عاشقانه تو و معشوقت (تا وقتی که باهم هستین) میگن زود عاشق هم شدین و مواظب باشین و خلاصه همه سعی میکنن عشقتون رو زیرسوال ببرن. اما به محض اینکه روز جدایی فرا میرسه همه بهتون میگن این جدایی اشتباهه. چرا؟
چرا اگر به رئیست بگی حالم خوب نیست مریضم دارم میمیرم بهت مرخصی میده کلی هم خوشحال میشه اما اگر بگی خسته ام احتیاج به تمدد اعصاب دارم میخوام برم سفر مرخصی نمیده اگرم بده از یه هفته قبل از مرخصی تا یه هفته بعد از مرخصی باهات لجه؟
چرا اگر بگی از کارم راضی هستم همه فکر میکنن اوااااا... چه از خود راضی؟
چرا آدمها حوصله شنیدن درد و دلها و مشکلات تو رو بیشتر از شنیدن شادیها و خوشحالیهات دارن؟ چرا حس میکنی اگر از شادیهات واسه یکی حرف بزنی طرف توی دلش داره میگه هه یارو چه خوشه!
چرا اینقدر انرژی منفی؟ چرا؟
چرا فیش حقوقیت که میاد باید از همه قایمش کنی؟
چرا اگر روزی روزگاری شرکت بهت پاداش بده جرات نداری به هیچ کس بگی؟ اما اگر توبیخت کنن راحت همه رو در جریان میذاری؟
آره واقعا!!!
والا!
منم همیشه از اینکه مجبورم فیش حقوقیمو قایم کنم ناراحتم از همه بدتر که همیشه باید به دیگران بگی پول نداری و وضع مالیت خرابه
:) آره. اینم هست. اینم باید اضافه کنم
سلام سلام ۱۰۰ تا سلام
ایده جونم ایده جونم
خوفی؟
اگه منم جواب اینهمه چرا رو که همیشه بصورت چشمک زن گوشه ذهنم فعالند پیدا می کردم، خیلی خوب میشد... هیچ وقت نفهمیدم چرا! یعنی راستش و بخواهی یه چیزایی حس میکنم ولی بازم مطمئن نیستم... شاید علتش خودخواهی و حسادت ما ایرانی ها باشه که همه چیزای خوب و بهترین هاش و فقط فقط فقط! برا خودمون میخواهیم و بس... البته این حسادت در افراد مختلف فرق میکنه... در بعضیا فقط در حد سیگنال منفی پراکنی هست ولی در بعضیای دیگه واقعا خطرناک و خانمان براندازه... نمونه اش صمیمی ترین دوست خودم که به مدت ۱۸ سال باهم مثل خواهر بودیم... ولی چنان تیشه ای به ریشه ام زد که بعد از ۴ سال تازه تونستم به خودم بیام و خودم پیدا کنم... در واقع تو این ۴ سال همش تو شوک بودم و تمام این چرا هایی که تو پرسیدی به علاوه ی هزارتا چرای دیگه تو ذهنم بالا پایین می شد....
بهترین راه حلش متاسفانه پنهان کاریه... آدم باید همه واقیع و اتفاقات خوب و شیرینی که براش میفته، تمام موفقیتها و پیشرفتهاش و از همه مخصوصا از نزدیکانش مخفی کنه... به قول ....... فچ کنم حافظ یا معینی کرمانشاهی؟: من از بیگانگان هرگز ننالام .....که با من هرچه کرد آن آشنا کرد...
از خودت مواظبت باش دوستم:-*
اره. این حسادت تو وجود ما ها به نظرم بیشتر از بقیه ملیتهاست. اونها زیاد توجهی به نوع زندگی دور و بریهاشون ندارن. نه اینکه بی توجه باشن. منظورم اینه که خوب یا بد بودن زندگی بقیه زیاد واسشون مهم نیست. خودخواه تر از این حرفان.
منم این حسادتو همیشه حس کردم. شایدم خودمم حسود باشم. صمیمی ترین دوستانم هم ازین قاعده مستثنی نیستن. همیشه حس میکنم خبر خوبی داشته باشم چطوری باید بهشون بگم که موج منفی نفرستن. واسه همینم مدتیه سعی میکنم تا وقتی چیزی قطعی و انجام شدنی نشده به کسی چیزی نگم. چون اصلن دلم نمیخاود انرژی اونها روی کارمن تاثیر بذاره. ضمن اینکه کلنم دوست ندارم یکی به خاطر چیز خوبی که من دارم و اون نداره هی حرس و جوش بخوره.
آره. باید مواظب آشناها بود. خیلی وقته به این نتیجه رسیدم.
سلام...خیلی چیزا رو گفتی ...جوابی نیست...نمیدونم حسادت هستش یا تنگ نظری یا اسمش میخواد هر چی باشه...هر چی هست اصلا خوب نیست...جالبه همه جا هم همینجوری هست...اگه با کسی که همین حرفا رو مزنه بهش همینا رو بگی کلی بهت میتوپه یا پشت سرت حرف میزنه
واقعا درست گفتی
آدم حتی به نزدیکاش هم به زور می تونه اعتماد کنه
فکر می کنم بیشتر ریشش حسادت باشه
ولی باز اینم برام سواله که مثلاْ اگه تو به من حسودی کنی به نظرت حقوق منو بهت میدن؟؟؟؟
یا مثلا اگه حسادت کنی قیافه من مال تو می شه ؟؟؟
یا خیلی چیزای دیگه ؟؟
فکر کنم رفتارای غیر از این نیاز به شعور و تفکر بالایی داره که همه نمی تونن داشته باشن...
ایرانی هستیم دیگه جنبه خیلی چیزا رو نداریم.خیلی هامون کلی زمین و پول و این چیزا داریم اما مثل یه کارمند ساده روزگار می چرخونیم.تا کی نمیدونم اما میدونم ایرانی هستیم و ...
اینم خیلی قابل تامله... دقیقن موافقم. خیلی دارایی داریم اما اصلن به اندازه دارائیمون زندگی نمیکنیم. این مساله چیزیه که همیشه تو خاطرم بوده توی زندگی خودم رعایتش کنم و خوب زندگی کنم.
تمام چیزها یی که گفتی رو با پوست و استخونم لمس کردم اما جوابی براش نیست شاید حسادت بهترین جواب باشه!
آره... حسادت خیلی زیاده... میون ایروونیها. تیر و تبارمون ژنشو دارن :دی
سلام جیگر خانوم خوشگله خانوم مهندسسسسسسسس خوبی ما خیلی چاکریم خیلی هم دلمون برات تنگ شده
:********************
سلام دوست عزیز وبلاگ زیبایی دری اگه دوست داری با یک سر به من بزن کد های جاوا کد آهنگ و عکسهای متحرک و دختر ایرانی برای زیباتر شدن سایتت رسید منتظرم اگه خواستی لینکم کن بای
پس چرا نمی یای آپ کنی عزیزم؟؟؟؟؟
به همون علت که وقتی آدم توی وبلاگش ابراز شادی میکنه یا شوخی مینویسه، میان واسه آدم نظر فهش میزارن!
من واقعآ مشکل دارم با این جور آدم ها!
درمان همه این حرفا دروغه
که خودش مسبب بسیاری از بدبختیهاست.