برای من

الهی در جلال رحمانی و در کمال سبحانی... تو را به رحمانیتت قسم...

برای من

الهی در جلال رحمانی و در کمال سبحانی... تو را به رحمانیتت قسم...

هدف!

سلام.

خوب اومد بنویسم که هدفم از نوشتن در اینجا چیه... واقعیتش نوشتن روزانه هام به طور کلی نمیتونه دیگه راضیم کنه! بنابراین قرار نیست اینجا روزانه بنویسم مگر یه اتفاق خاص و قابل تامل. چیزی که دوست دارم دلیل نوشتنم باشه مواردی هستند که به طور کلی آدمها دوست ندارن ازشون بنویسن. یعنی چی؟ یعنی چیزهایی که معمولن آدمها انکارش میکنن یا فراموشش میکنن.

شاید ترسهام. نفرتهام. عاشقانه هام. افکار منفیم. نقصهام. افتخاراتم و مواردی از این دست.

اینطوری بگم بهتره. چیزهایی که اگر مثبتهاشو بنویسم هر کسی که ببینه میگه چقدر خودپسنده! و اگر منفی هاشو بنویسم هر کسی که بخونه میگه چقدر بده!

تا بعد... :)

آغازی نو!

سلام.

من ایده. شما؟

من یه دختر معمولی. شما؟

من پر از امید پر از انتظار. من پر از زندگی.

مینویسم نه برای شما که بخوانید. برای خودم که بدانم. به خاطر بسپارم و خلق کنم.

میام و از یه جای خوب شروع میکنم. دوباره... و شما؟ :)