سال نو مبارک...
دلم گرفته... نمیدونم چرا... گاهی وقتا حتی وقتی میدونی چی خوبه و چی بد. حتی وقتی میدونی جلوی پات زمین مینه و یه قدم به جلو معادل یه انفجار بزرگه... باز هم دلت میخواد بری جلو. باز هم اشتیاقت به پیشروی سر جاشه.
همیشه عاشق عدد هفت بودم. ربطی نداره اما این آهنگ گروه هفت رو خیلی دوست دارم...
سایه نگاهو بشکن... فاصله سزای ما نیست
تو بمون واسه همیشه... این جدایی حق ما نیست
بودن تو آرزومه... حتی واسه یه لحظه
میمیرم بی تو!
پروردگارا... حفظمون کن. خودمو میسپرم به تو. کمکم کن. جز تو از کی میشه خواست؟ ها؟
دلم من هم ... اما نه به خاطر دلایلی که تو شمردی ...
:(
دل تو چرا؟ ها...
برگشتم که بگم : آمین!
سلام
بعضی از نوشته هاتو خوندم و از بعضیهاشم خوشمان آمد.(در مورد اون بقیه اش هم باید رک بودنم رو ببخشی )ولی کلا این جور نوشته ها رو و این طرز نوشتن رو دوست دارم .
عیدت هم مبارک
سلام. عید تو هم مبارک!
ممنون از اظهار نظرت. معمولن کمتر پیش اومده کسی منو نقد کنه. شاید چون از دید بقیه اوکی بودم. اما من انتقادو دوست دارم. در مورد نوشته هام، خودم اینجا رو با هدف نوشتن افکار و ایده های تودرتوی ذهنم راه انداختم. متاسفانه هنوز نتونستم. کم کم دارم به این نتیجه می رسم که مشکل درونگرایی افراطی خودمه نه اون ۴ تا خواننده ای که میان و رد میشن.