یک دوره مهم زندگی رو به اتمامه و بابتش خیلی خوشحالم. راستش شروع این مقطع توام شد با هجمه ناملایمات در زندگیم و من دلخوشم که تمام شدنشم خط پایانی باشه برای این همه تلاطم و یه آرامشی با خودش به همراه داشته باشه. البته میدونم منطقن نمیشه ارتباط معنایی بین این اتفاقات ایجاد کرد. ولی خوب آدمیه دیگه... دلش خوشه و امیدوار که یه روز همه چیز بهتر میشه...

انی وی، خوشحالم که داره تمام میشه و روزشماری میکنم براش... و البته خدا رو هم شکر میکنم که گذروندم این روزها رو و امیدوارم همه این سختیا به رشد و بلوغم کمک کرده باشه و انسانی عاقل تر شده باشم. :)