یه موقه‌های باید یه اتفاقاتی بیفته که بفهمیم آدمایی تو زندگیمون هستن که برامون عزیز و ارزشمندن... شاید اون اتفاق خیلی احمقانه باشه. شاید وقتی برای مخاطبت تعریف کنی بهت بخنده... اما مهم اینه که بتونی نتیجه درستی ازش بگیری...
الان می‌دونم که چقدر دوستانم رو دوست دارم و چقدر برام مهمن... و چقدر حسرت می‌خورم که بهشون نگفتم چقدر دوستشون دارم...
ممنون از دوستی که باعث شد به این موضوغ پی ببرم. شاید تو فک کنی کسی دوستت نداره ولی بدون من دوستت دارم! تو برای من یه دوست خوب بودی حتی اگر خیلی بدجنس باشی و بداخلاق باشی و اینا!!!!! :)