نمی‌دونم چرا دیگه دستم به ثبت دری‌وریا، نقل ضایع‌بازیا، نمایش خودپسندیم، اصرار بر خاص و جالب بودنم و اثبات خل وضع بودنم، نمیـــره که نمیـــره! انگار عمر این مدلی نویسی هم یه موقعی تموم میشه! شایدم دلیل بزرگترش وجود این واقعیت انکار ناپذیره که بنده آدمی هستم جدی!
البته اینکه این حرفا رو می‌زنم خدا نکرده فک نکنین من از اول اینطوری بودما... خیلی از چیزایی که الانه توضیحشون دادم بیشتر فیدبکی بوده که از مخاطبم گرفتم تا اون چیزی که خودم واقعن خواسته باشم که اینجا باشم. آخه از خدا پنهون نیس از شمام خدا منو بکشه اگر بخوام پنهون باشه، ما زیادی ضعیفیم در مقابل خواست آدمها...
در هر صورت دلیل هر چی که بوده.... منجر به این نتیجه شده. اجالتن خواستیم یه خبر خوب بدیم به افرادی که اینجا رو واس خاطر نوشته‌های بامزه و خنده‌دار (و یا حسی که مبنی بر باحال بودن یا خاص بودن یا دیوونه بودن این بنده‌ی حقیر دارن) میخونن! بله!!! همگی می‌تونن مدتی برن به یه مرخصی درست و حسابی و از شر ما خلاص باشن! فعلنه میخوایم هر چیزی بنویسیم جز بامزه یا مضحک یا جالب یا خنده دار یا اینطور چیزا...
حدس می‌زنم که اینجا واسه یه مدت خیلی به روز خواهد شد ولی نه با محتوای مورد نظر شما... پس با خیال راحت به زندگیتون برسین! نیست تا حالا اینطوری نبوده :))